นีโคไล อะเลคเซเยวิช ออร์ตรอฟสกี (รัสเซีย: Николай Алексеевич Островский; ยูเครน: Микола Олексійович Островський) เป็นนักเขียนแนวสัจนิยมสังคมนิยมชาวโซเวียตเซื่อสายยูเครนโดยกำเนิด เขาเป็นที่รู้จักจากนวนิยาย วีรชนบนเส้นทางปฏิวัติออร์ตรอฟสกีเกิดในหมู่บ้าน Viliya (ปัจจุบันคือหมู่บ้านใน Ostroh Raion แคว้นริฟเน) ใน Volhynian Governorate (Volhynia) ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิรัสเซีย เข้าสู่ครอบครัวชนชั้นแรงงานยูเครน เขาเข้าเรียนที่โรงเรียนจนกระทั่งเขาอายุเก้าขวบและเป็นนักเรียนเกียรติยศ ในปี 1914 ครอบครัวของเขาย้ายไปอยู่ที่เมืองรถไฟ Shepetivka (ปัจจุบันอยู่ที่แคว้นคเมลนิตสกี) ที่ออร์ตรอฟสกีเริ่มทำงานในห้องครัวที่สถานีรถไฟแล้วกลายเป็นเพื่อนร่วมงานของผู้คุมเตาและช่างไฟฟ้าที่สถานีไฟฟ้า ในปี 1917 ตอนอายุ 13 เขาได้เข้าร่วมกับพรรคบอลเชวิค[1] ในช่วงเวลาเดียวกันเขาเริ่มเป็นโรคข้อกระดูกสันหลังอักเสบชนิดติดยึด ซึ่งต่อมาเขาจะตาบอดและเป็นอัมพาต[1]ตามประวัติอย่างเป็นทางการเมื่อเยอรมันยึดครองเมืองในฤดูใบไม้ผลิของปี 1918 ออร์ตรอฟสกีทำธุระกับกลุ่มบอลเชวิคท้องถิ่นใต้ดิน ในเดือนกรกฎาคม 1918 เขาได้เข้าร่วม Komsomol และกองทัพแดงในเดือนสิงหาคม เขาทำหน้าที่ในกองทหารม้า Kotovsky ในปี 1920 มีรายงานว่าเขาได้รับบาดเจ็บใกล้นครลวีฟ และเป็นผู้ติดเชื้อไทฟอยด์ เขากลับมายังกองทัพเพียงเพื่อจะได้รับบาดเจ็บอีกครั้งและถูกปลดประจำการในพื้นที่การแพทย์ อย่างไรก็ตามในอัตชีวประวัติที่เขียนโดย ออร์ตรอฟสกีตัวเขาไม่ได้กล่าวถึงว่าเขาได้ทำหน้าที่ในกองทัพแดงในปี 1921 เขาเริ่มทำงานในโรงงานรถไฟแห่งเคียฟในฐานะช่างไฟฟ้าและเป็นเลขานุการ Komsomol ท้องถิ่นความทุกข์ทรมานจากโรคไขข้อและไข้รากสาดใหญ่ ในเดือนสิงหาคม 1922 เขาถูกส่งตัวไป Berdyansk รีสอร์ทบนทะเลอะซอฟเพื่อรักษาตัว ในเดือนตุลาคม 1922 เขาประกาศอย่างเป็นทางการว่าไม่ถูกต้อง อย่างไรก็ตามเขายังคงทำงานอยู่ ในปี 1923 เขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้บัญชาการกองกำลังฝึกกองพันที่ 2 ของกองทัพแดงและเลขาธิการ Komsomol ที่ Berezdov ในยูเครนตะวันตก และเขาเข้าร่วมกับพรรคคอมมิวนิสต์ในเดือนสิงหาคม 1924 ในปี 1925 สุขภาพของเขาแย่ลงอย่างรวดเร็ว เขาเดินไปที่นครคาร์คอฟเพื่อรับการรักษาพยาบาล และในเดือนพฤษภาคม 1926 เขาไปที่ Sanatorium ในไครเมีย โดยในเดือนธันวาคม 1926 ปัญหาปวดข้อของเขาได้เกือบหายลง ในเดือนธันวาคม 1927 ออร์ตรอฟสกีเริ่มเรียนทางจดหมายที่วิทยาลัยคอมมิวนิสต์สเวียร์ดลอฟในกรุงมอสโกจนเขาสำเร็จการศึกษา และในเดือนมิถุนายน 2472 ออร์ตรอฟสกีได้สูญเสียการมองเห็นในปี 1930 ถึงแม้ว่าตาเขาจะบอดและไม่สามารถเคลื่อนตัวได้ ออร์ตรอฟสกีก็เริ่มเขียนนวนิยายเรื่องแรกเรื่อง วีรชนบนเส้นทางปฏิวัติ ซึ่งกลายเป็นที่รู้จักและมีอิทธิพลในโลกคอมมิวนิสต์ นอกจากนี้เขายังเขียนบทความเกี่ยวกับหนังสือพิมพ์และวารสาร และพูดบ่อย ๆ ทางวิทยุ ในเดือนเมษายน 2475 เขาก็กลายเป็นสมาชิกของสโมสรนักเขียนชนกรรมาชีพสาขามอสโก และในเดือนมิถุนายน 1934 เขาเข้าร่วม Union of Soviet Writers และในวันที่ 1 ตุลาคม 1935 ออร์ตรอฟสกีได้รับเครื่องอิสริยาภรณ์เลนินหลังจากความทุกข์ทรมานเป็นเวลาหลายปีเนื่องจากเป็นอัมพาตความเจ็บป่วยและตาบอดเนื่องจากโรคกระดูกสันหลังร้าวที่ทำให้เกิดกระดูกต้นขาพิการและภาวะแทรกซ้อนหลังเกิดอาการไทฟอยต์ ออร์ตรอฟสกีก็เสียชีวิตลงในวันที่ 22 ธันวาคม 1936 สิธิอายุ 32 ปี การตายของเขาทำให้เขาไม่สามารถประพันธ์นวนิยายเล่มที่สอง Born of the Storm ซึ่งเกี่ยวกับสงครามกลางเมืองรัสเซียในยูเครนให้เสร็จลงได้